Ez.18,21-28

Eva: Een leven lang leren… Zowel eens slecht altijd slecht, als eens goed altijd goed, gaan niet op. Je leven van elke dag ende keuzes die je maakt, die doen ertoe. Je hoeft dus niet voor altijd te bezwijken onder de last van de verkeerde keuzes die je ooit hebt gemaakt. Elke dag heb je de mogelijkheid je daarvan af te wenden en te kiezen voor rechtvaardigheid en het goede. Net zo goed kun je niet je hele leven teren op eenmalig een goede keuze maken en het er voor de rest bij laten zitten en je eigen gang gaan. De keuzes die wij maken, de keuzes die ik maak, kan ik God niet verwijten. Mijn onrechtvaardigheid is niet de schuld van God. Mijn pogingen tot rechtvaardigheid heb ik alleen aan God te danken en niet aan mezelf. Elke dag opnieuw kiezen: het goede of het slechte…. Het doet ertoe. Elke dag opnieuw je omkeren naar God.

John: Als je weet, als je werkelijk weet en toch een zonde begaat, dan wordt het lastig. Maar als je niet weet dan heb je soms niet in de gaten dat je een zonde begaat. En in dat geval kun je je altijd beroepen op hulp: klop en er wordt opengedaan. Altijd. Maar als je weet, als je werkelijk weet en je leeft toch zonder de Liefde van God dan sluit God een deur voor je.

In deze tekst wordt vaak gesproken over ‘leven’: ‘zal zeker in leven blijven en niet sterven’ of ‘door zijn rechtvaardige daden zal hij in leven blijven’. Ook hier gaat het voor mij niet over fysiek leven of sterven. Het gaat over leven als in contact zijn met God. En als je in deze tekst sterft dan blijf je verbonden met dit aardse leven, op jacht naar materieel gewin en van alles hebben.

Ook hier gaat het volgens mij om de levensovertuiging, die de mens vrij is om te kiezen.

Mt.5,20-26

De rechtvaardigheid van de Schriftgeleerden en de farizeeën: op grond van allerlei regels die ze zelf bedacht hadden, waar ze zich strikt aan hielden, vonden ze dat ze rechtvaardig waren. Een soort wiskundig/juridisch systeemdenken. Dat ken ik zo goed van vroeger. Van de vrijgemaakt-gereformeerden werd vroeger vaak gezegd: hete hoofden, koude harten. Jezus legt dat hier meesterlijk bloot. Het koninkrijk van God is ontoegankelijk als je op die manier in het leven staat. Wat is het probleem? Gebrek aan Liefde! Als de liefde voor God – en daarmee ook voor de ander, die beelddrager is van God – ontbreekt, als de liefde buitenspel staat, dan is je hart er niet meer bij betrokken. Dan wordt het koude, berekenende buitenkant van allemaal regels en wetten, maar de ziel is eruit. Dat is dood en leeg, zonder waarde. Leven zonder Liefde loopt dood.

Oordeel niet, je bent geen rechter!

John: Het is niet aan mij om te oordelen over een ander. Geen idee hoe het leven van een ander is verlopen waardoor hij/zij is zoals hij is. Volgens mij zegt een Indiaans spreekwoord: je moet eerst 10.000 stappen in de mocassins van een ander lopen voordat je begrijpt hoe hij geworden is zoals hij is.

Maar nog belangrijker is oordelen over jezelf.

Ik heb karaktertrekken waar ik niet trots op ben maar die regelmatig aantreden. Deze karaktertrekken (dat volk noem ik mijn ‘ikken’) zie ik liever gaan dan komen. En dan heb ik een hekel aan mijzelf. Dan veroordeel ik mijzelf om deze karaktertrekken. En dan is mijzelf vergeven erg moeilijk. En toch geldt dan ook: Oordeel niet, ik ben geen rechter. Ook niet over mijzelf.

Leg een geschil snel bij, want je moet nog lang met mezelf onderweg. En als je je offergave naar het altaar brengt en herinnert jezelf dat je nog wat recht te zetten hebt met één van je ‘ikken’, één van je karaktertrekken dan moet je dat ook oplossen. Zolang je dat niet hebt opgelost is het niet mogelijk om met 100% vertrouwen en met 100% overgave je eigen offergave naar je altaar te brengen. Dan blijft je eigen-ego-wil opspelen.