Jona 3,1-10
‘Het woord des Heren kwam ten tweede male tot Jona.’
Eva: Er zijn twee dingen die bij mij blijven haken: Je kunt je roeping, je opdracht die van God komt, niet ontlopen. Linksom of rechtskom komt het bij je terug. Voor God kun je niet op de loop. Je wordt teruggehaald van de zeebodem als het moet. Ook tegen wil en dank, met tegenzin, doen wat God vraagt, blijft niet zonder uitwerking.
Er is altijd ruimte en mogelijkheid terug te keren naar God: omkeren = bekeren. Jouw terugkeren naar God blijft niet ongezien en ongehoord. God reageert daar ook op: God ziet de bekering van de mensen en dat zij serieus nemen wat Jona heeft gezegd. Ze zoeken God en God laat zich vinden. Oprechte terugkeer in woord en daad wordt gezegend.
Ben ik Jona in het kwadraat?
John
John: Toen ik Jona las raakte het iets diep in mij. Ik ben druk met lezen. Ook met lezen van de Bijbel. Op zoek naar ‘De Waarheid’. Mijn zoektocht naar die waarheid duurt nu ongeveer 30 jaar, ik ben laat op pad gegaan. Ik heb voor mijzelf bepaald dat ik inderdaad, mogelijk, ongeveer, misschien en een beetje weet hoe het in elkaar zit. En wat doe ik ermee in het dagelijks leven? Luister ik alleen naar mijzelf en ben ik te druk om naar God te luisteren zoals ik eerder heb geschreven. Tijdens deze 40 dagen tijd schrijf ik mijn bevindingen op, zoals het op mij overkomt, zoals ik het voel. Maar breng ik dit ook consequent in de praktijk? Ik zal direct toegeven dat mij dit vaak bezig houdt. Erg vaak.
Ben ik Jona in het kwadraat?
Freud heeft ooit geschreven: Het ego is de ware locatie van angst. Hoe bang ben ik om mijn eigen-ego-wil los te laten en voor Gods wil te gaan? Ben ik misschien bang om toe te geven dat ook ik een kind van God ben? Vergeef ik mij mijn eigen verleden zoals God dat ook doet zodra ik de eerste stap met 100% vertrouwen heb gezet?
Als Jezus van de wonderen is, kan dan mijn doofheid en ongeloof opgeheven worden? Ik lees de Bijbel compleet anders dan ik ooit heb gedaan en misschien anders dan anderen ooit hebben gedaan. Ik herken veel in de teksten, er landen zaken in mij, ik merk ook de confrontatie die sommige teksten mij geven. Maar dit alles dagelijks in de praktijk brengen en lopen in de voetsporen van Jezus?
Volgens mij is dat dé uitdaging in dit leven voor mij.
Als het koninkrijk mij al geschonken is, hoe kan in dat licht mijn roeping verstaan?
eva
Lc.11,29-32
Eva: Niet blijven hangen in de dagelijkse zorgen om eten, drinken en allerlei andere materiële zaken. Die dingen niet te groot maken, God weet dat ik dat nodig heb. De belofte is dat als ik Gods koninkrijk zoek, dat ik wat ik nodig heb voor mijn dagelijks leven erbij krijg. Waar stop ik mijn energie in, waar besteed ik mijn kostbare tijd aan? Het koninkrijk is ons al gegeven, dat hoef ik zelf niet te bouwen; juist niet! Ik heb ruimte te maken voor het koninkrijk dat ons al geschonken is; het is er al. Hoe wordt het koninkrijk van God zichtbaar? Door rechtvaardigheid te doen in een onrechtvaardige wereld, met de ander te delen wat je hebt, de Liefde doen. Wees niet bang kleine kudde, het koninkrijk is ons al geschonken.
Als het koninkrijk mij al geschonken is, hoe kan in dat licht mijn roeping verstaan? Hoe kan ik mij omkeren naar God en het koninkrijk dat er al is? Wijs mij uw weg, Heer van de hemelse machten. Amen.
John: Voor mij een lastige tekst. De term Koningin van het Zuiden? Geen idee dus gaan zoeken op internet hoe dat bedoeld wordt. Maar voor mijn gevoel geeft Jezus hetzelfde signaal af als Jona: Bekeer je!
Ooit heb ik iemand eens horen zeggen: Bekeren is jezelf omkeren, je moet jezelf omdraaien naar het licht. Ga in het licht staan en blijf niet in de schaduw staan. Hoelang blijf ik de tekens in de wind slaan voordat ik mijzelf omdraai?
Het verhaal van Jona gaat verder dan dit fragment. Boos is hij, dat hij aan zn haren erbij wordt gesleurd en dat allemaal ‘voor niets’. En on top of all laat God de boom die hem schaduw verschaft doodgaan. Wat heeft het allemaal voor zin, hij is nog liever dood!
Jona gaat hier voorbij aan zijn rol in dit geheel, aan zijn ‘instrument’ zijn van God. Zoals wij onze roeping krijgen en hebben, zo heeft God ons nodig. Als zijn instrument, om Zijn Woord (voor) te leven. Jona, die boos is om de dood van zijn boom, terwijl hij daar geen moeite voor heeft gedaan, en dat erger lijkt te vinden dan het sparen van Nineve, waarin hij zijn aandeel heeft gehad door zijn roeping te volgen?
Dit verhaal leert mij niet alleen over roeping en genade, maar ook over onze waarde, in het verhaal van God. We doen er toe, we zijn nodig om hier op aarde Gods woord levend te houden. Luister ik naar die roeping? Het verhaal van Jona leert ook dat er geen ontkomen aan is.. en ook dat er tweede kansen zijn, mits we werkelijk daarvoor open staan, op onze knieen gaan om ons over te geven.
En dan het stuk uit Lucas – waarin Jona’s verhaal wordt aangehaald. De mensen van Nineve luisterden WEL, en naar iemand die belangrijker is dan Jona en Salomo wordt niet geluisterd. Hoe zou het zijn als iemand hier komt vertellen dat ik me moet bekeren? Wanneer onze premier aangeeft dat we ons berouw moeten tonen? Zou ik mij bekeren? Ik durf dat te betwijfelen..
Maar het gaat in de bijbel niet alleen over Jona, het gaat ook om de werking van God door Jona heen – die werking, die maakt dat naar de boodschap van Jona geluisterd wordt. Ik vind dat mooi. En tegelijkertijd vraag ik me af; wat is toch het verschil tussen de mensen uit Nineve en de luisteraars van Jezus in Lucas 11? Is dat hun hang naar waarheid, daar waar aan Jezus om bewijs wordt gevraagd?
Boeiende teksten en voer om verder over te denken