Jes.58,1-9a
Eva: God haat onrechtvaardigheid, Hij verafschuwt het. Vasten aan de buitenkant, voor de bühne, maar ondertussen kwalijke praktijken erop nahouden van oneerlijke handel, slavendrijverij etc. De lezing van vandaag slaat me om de oren met mijn eigen buitenkant gedrag: wat is de intentie waarmee ik mijn leven leid, doe wat ik doe en achterwege laat te doen? God zit niet te wachten op mijn ‘woestijnreis’ door de veertigdagentijd, mijn gestudeer in de Bijbel, als mijn hart daar niet bij betrokken is en in mijn leven niet zichtbaar is dat ik Hem ken en wil volgen. Dat ligt ook in de tekst van gisteren besloten. Wie ben ik in het licht van deze tekst?
God vraagt van ons dat wij rechtvaardigheid doen in een onrechtvaardige wereld: je brood delen met wie honger heeft, onderdak bieden aan de dakloze (in alle opzichten), de naakten kleden, je bekommeren om je medemensen. Kortom: delen met de ander wat je hebt. Dan gaat je licht schijnen in een donkere wereld en ben je een lichtpuntje voor de ander. Delen van wat je hebt, dan ben je zelfs in staat om van vijf broden en twee vissen vijfduizend mensen te eten te geven. Waar wij leven alsof God alles is en allen in God, daar is het werkelijkheid geworden: daar ís het koninkrijk van God.
De tijd van de ander hoeft de jouwe niet te zijn; ieder heeft zijn eigen tijd.
Eva
John: Vasten en Sabbat. Betekent vasten afstand nemen van de dagelijkse activiteit van werken, geld verdienen en dergelijke? Of is dat uiterlijk vasten. Aan de buitenwereld laten zien dat je de regels goed opvolgt? Voor mij betekent vasten het innerlijk vasten, je denkproces stilzetten, stilte in je hoofd creëren, de stemmen van ‘ik moet dit nog doen’ en ‘ik moet hem nog bellen’ stoppen. Pas als je eigen denken stopt met herrie maken in je hoofd, maak je ruimte en gelegenheid om de Stem van God te horen. Je eigen denkproces is zeer nuttig, het zorgt ervoor dat je je werk kan uitvoeren, dat je veilig kan autorijden, boodschappen kan doen. Maar je denkproces zit ook vol overtuigingen, wensen, behoeften, begeerten en behoeften. En daardoor is het druk in je hoofd, in de mijne in ieder geval wel.
Zo druk dat ik de Stem van God niet meer hoor. En ook dat is een keuze die een mens kan maken: stop je met je eigen, drukke denken zodat je God kan verstaan of blijf je elke dag druk met denken waardoor je God niet kan verstaan? God stopt nooit met communiceren met Zijn volk, maar het volk is zo druk met zichzelf (en met anderen!) dat God niet meer gehoord wordt. Word stil, zet je denken op een zeer laag pitje, en luister!
Mt.9,14-15
Eva: Ook vandaag is er in verschillende kerken grote discussie over regels en tradities en vooral die van de ander die niet stroken met de jouwe. De leerlingen van Johannes vragen aan Jezus wie er gelijk heeft. Daar geeft Jezus geen antwoord op. Hij zegt wel iets anders: niet te snel een oordeel hebben over wat een ander doet of laat en ook niet jezelf daaraan spiegelen; doe ik het beter of minder dan die ander. Er is een tijd om te feesten en een tijd om te vasten. De tijd van de ander hoeft de jouwe niet te zijn; ieder heeft zijn eigen tijd.
Zodra Jezus uit je denkgeest wordt weggehaald zul je zelf moeten vasten om Hem weer te kunnen horen.
John
John: Ik blijf het lastig vinden, 2 regels uit een hele tekst nemen en daarvan opschrijven wat het doet met mij. Maar goed. Zoals ik net opschreef is echt vasten voor mij stil worden in mijn hoofd. Mijn eigen opvattingen en overtuigingen (vooral over mijzelf) in de koelkast zetten. Stil worden. Geen mening over een ander formuleren, geen mening over een situatie opbouwen, geen oordeel vellen over iets of iemand, gewoon stil worden. Om zo te kunnen luisteren naar Gods Woord.
Maar als je werkelijk met Jezus loopt, zoals de twaalf dat deden, dan luister je elke dag naar Gods Woord door de woorden van Jezus. Dan hoef je niet te vasten maar alleen maar te luisteren naar Hem. Dan worden de woorden van God door Jezus aangereikt. En Jezus wist allang dat hij gekruisigd ging worden: ‘…er komt een dag dat de Bruidegom bij hun wordt weggehaald….’.
Zodra Jezus uit je denkgeest wordt weggehaald zul je zelf moeten vasten om Hem weer te kunnen horen.
Prachtige zin: De tijd van de ander hoeft de jouwe niet te zijn; ieder heeft zijn eigen tijd.
Dat geeft rust en tegelijkertijd de notie dat ik dit ook naar mezelf mag zeggen in relatie tot de ander: De tijd van mij hoeft niet de tijd van de ander te zijn: ieder heeft zijn eigen tijd. De tekst is een spiegel, waarin het naar binnen en naar buiten reflecteert, dus hart en handelen. Hier ga ik vandaag op kauwen 🙂
Dank voor de overdenking!
De eerste verzen van prediker 3 vormen hier denk ik een heel mooie aanvulling en verdieping op. Ik wens je een mooie overdenking dit weekend.
Vasten. Ik weet niet of God iets verafschuwt of haat, voor mij is God liefde (in ons) die ons als mensen geduldig blijft bewegen in de richting die voor ons goed is. Keer op keer. Met de harde stem zoals die in het OT wordt beschreven en de milde stem van het NT.
Voor mij gaat dit om bewust aanwezig zijn, je ontvankelijk maken voor iets waar je je in je dagelijkse bestaan niet voor open stelt. “gij vast heden niet om uw stem in den hoge te doen horen’.
Wanneer rituelen automatische piloten worden, draagt dat niet bij aan welk innerlijk en spiritueel proces ook. Vasten is loskoppelen. Werkelijk loskoppelen van alles waarmee je aan je dagelijkse bestaan verbonden bent. En dan de stilte in. Om daar, heel misschien een glimp op te vangen van wat er gezegd of getoond wil worden. (Ik doe het te weinig)
Het stuk uit Mattheus geeft voor mij weer dat er voor alles een tijd is. De volgelingen kunnen nu nog hun voeding halen uit Jezus. Hij reikt hen alles aan wat nodig is. Waarom zou je je loskoppelen van het leven om iets te kunnen leren als in je dagelijks leven die leringen volop aanwezig zijn? Het is een subtiele verwijzing naar dat wat de farizeeen niet wensen te zien; wie Jezus is.
Dit gaat voor mij ook over vorm. Wandelen over de westplaat van Schiermonnikoog, uren achtereen, dag in dag uit.. daar kan geen meditatie of vasten tegenop. Er is voor mij geen betere manier om me los te maken en te luisteren naar dat wat er om en in mij is..
Ik wens jullie een heerlijke zonnige dag!
Rituelen die automatische piloten worden, dat is de dood in de pot. Loskoppelen, de stilte in en je opnieuw bewust worden. Bewust van jezelf in relatie tot jezelf, tot de ander en tot de Ander.
De eilanden hebben een heerlijke ‘kloosterfunctie’. Ik heb hetzelfde met Terschelling.
Goh. ‘De tijd van de ander hoeft de jouwe niet te zijn; ieder heeft zijn eigen tijd.’ Daar weerklinkt iets vanbinnen om de komende dagen met aandacht op te kauwen.
God heeft ons inzicht in de tijd gegeven, zonder dat we het van begin tot einde kunnen doorgronden. De kunst is om ons niet te laten opslokken door de chronologische tijd, maar voor al ook ruimte te maken voor de cyclische tijd. Wat voorbij gaat komt ook weer terug. Goede aandacht voor je eigen tijd gewenst!