Het wemelt van de Heilige Ruimte conflicten in de wereld. Nu is het weer Kaouthar Darmoni, directeur van een kennisinstituut over vrouwenemancipatie, die de grenzen van de Heilige Ruimte van haar medewerkers lijkt te hebben overschreden. De Volkskrant kopte verbaasd: ‘Emancipator ging zelf over de grens’.
Ik verbaas me over die verbazing. Hij lijkt namelijk op ‘Zelfs in de kerk, met haar hoge normen, vindt grensoverschrijdend gedrag plaats’. Of ‘Zelfs in de media, in het volle licht, vindt grensoverschrijdend gedrag plaats’. Of: ‘Zelfs in de sport, waar de balans tussen lichaam en geest cruciaal is, vindt grensoverschrijdend gedrag plaats’. Of: ‘Zelfs op kinderdagverblijven en in de pleegzorg, waar mensen zorgen voor de meest afhankelijken, vindt grensoverschrijdend gedrag plaats.’
Mijn verbazing zit in de kern van de feiten. Het meeste seksueel misbruik vindt plaats in de kleine kring in en rond gezinnen. De meeste moorden worden gepleegd in familieverband. Grensoverschrijdend gedrag vindt juist daar plaats waar Heilige Ruimtes elkaar raken. Daar waar de liefde het meest tot bloei kan komen, kan liefdegebrek ook het meest kapot maken.
Het mooie van het Paradijsverhaal is dat het niet gaat over seksueel grensoverschrijdend gedrag, niet over emancipatiekwesties, niet over misbruik binnen een relatie, maar over het basisprincipe, verbeeld door de Boom. Alle tv-presentatoren, sportcoaches, priesters, predikanten, vaders, moeders, mannen, vrouwen, LHBTI-plussers, gelovigen van welke overtuiging dan ook (al dan niet religieus), groepsleden met welke politieke kleur of raskenmerken dan ook, het Oerverhaal plaatst iedereen voor de Boom, en voor de vraag hoe hij (m/v/o) omgaat met zijn eigen Heilige Ruimte en met die van de ander, de Ander en de aarde.
In de strijd tegen Heilige Ruimte schendingen is Artikel 1 van de Grondwet een belangrijk fundament.
“Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”
De Tweede Kamer behandelde net voor het Kerstreces nog een wetsvoorstel om aan die lijst twee categorieën toe te voegen: handicap en seksuele gerichtheid. Minister Bruins Slot van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, opende in oktober, op vragen van D66 en SGP, zelfs de mogelijkheid tot een nog verdere uitbreiding van het aantal gronden waarop niet mag worden gediscrimineerd. Dat draagt volgens haar bij aan ‘verdere emancipatie van groepen’ die gediscrimineerd worden.
Vanuit de filosofie van Heilige Ruimte zou je eerder de tegenovergestelde keuze maken: elke doelgroep eruit halen, zodat alle doelgroepen – nee alle ménsen, erbinnen vallen. Heel simpel:
“Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”